Zijn we met ons allen getuigen van de geboorte van een doe-democratie, waarin collectieven zelf de samenleving vorm geven ? Of zijn deze nieuwe bottom-up initiatieven vooral kleine, veilige havens voor mensen die wegvluchten voor hun eigen machteloosheid ? Zijn ze een stap naar een duurzame samenleving of eerder een kweekvijver voor apathie ?