Persbericht: Een moratorium op de PIO-projecten tot aan de gewestverkiezingen van 2009!

23/05/2008

Het Plan Internationale Ontwikkeling (PIO) van de Brusselse regering is een goed idee. Maar de uitwerking ervan mist elke logica en gaat voorbij aan de behoeften van deze stad en haar inwoners. In zijn huidige vorm is het vooral goed voor de private vastgoedsector. Het ACV, Bral en IEB eisen dat het plan volledig wordt hertekend. We dringen aan op een open debat en een voorlopig moratorium.

23 mei 2008 - Deze vraag is des te relevanter omdat het PIO, na een recente overeenkomst tussen het Gewest en Beliris, een enveloppe van 100 miljoen euro ontvangt gespreid over drie jaar. Zo'n aanzienlijk bedrag is best een democratisch debat waard.

De laatste overlegvergaderingen tussen de sociale gesprekspartners en het maatschappelijke middenveld rond het PIO zijn begin mei afgerond. Over de besproken adviezen is evenwel weinig bekend.

Pijnpunten van het plan

Het gebrek aan visie. Het plan steunt volledig op standaardindicatoren, eerder dan op een goede kennis van de stad.
De mogelijke impact op het leven van de Brusselaars, mocht het ooit worden uitgevoerd.
De weinig transparante wettelijke omkadering.
Het totale gebrek aan ambitie om bij de internationale ontwikkeling van de stad met lokale krachten en bijzonderheden rekening te houden.

Redenen genoeg om onze stem te laten horen en de regering erover aan te spreken. De concrete initiatieven beperken zich immers tot grootschalige vastgoedprojecten.

Onze bezorgdheid nam nog toe toen bleek dat vertegenwoordigers van de regering dit plan, en de aanlokkelijke vooruitzichten ervan, op de Mipim te Cannes (Marché international des professionnels de l'mmobilier, of internationale vastgoedbeurs) voorstelden alsof het al een uitgemaakte zaak was!

Vreemde werkwijze

Ook de logica achter de uitwerking van het volledige PIO kan niet op onze goedkeuring rekenen. De al te snelle opmaak ervan door een consultantkantoor wordt ervaren als een regelrechte aanfluiting van alle Brusselse universiteiten, onderzoekscentra en administraties. Ook de verkeerdelijke benaming 'plan' moet een geïnformeerd waarnemer in het oog springen. Want het PIO voldoet aan geen enkel essentieel kenmerk van een plan: geen duidelijk budget, geen gepaste fasering, geen coördinatie en nogmaals geen breed overleg. Het gaat hier in het beste geval om een catalogus met intenties, zonder juridische onderbouw, die niettemin de ambitie heeft zijn logica op de verschillende Brusselse besluitvormingsniveaus ingang te doen vinden.

Ongewoon verbond

Met dit communiqué willen de drie partners van dit weinig klassieke front, dat de voornaamste Brusselse vakbond en de twee voornaamste federaties van wijkcomités van bewoners samenbrengt, deze logica een halt toeroepen. Noch de sociale gesprekspartners, noch het maatschappelijke middenveld stemmen in met het project in z'n huidige vorm.

Onvervulde voorwaarden

We moeten het imaginaire dekoloniseren en nadenken over een ontwikkeling van de stad van de 21ste eeuw - waarin we blijkbaar niet zonder moeite onze weg vinden die aan volgende voorwaarden beantwoordt:

Een stad die, ook als het gaat over haar internationale imago, economische activiteiten ontwikkelt die beantwoorden aan de behoeften van de stad, haar inwoners en werknemers. Dus niet enkel aan die van haar bezoekers en vermeende investeerders.
Concrete preventie van de negatieve aspecten van dit internationale karakter: stijging van de huurprijzen, gentrificatie, dualisering.
De klimaatuitdagingen aangaan en de toenemende schaarste van de fossiele energie aanpakken. Die zal op korte termijn voor een revolutie inzake economie en metabolisme van de steden zorgen.
Een ambitieus mobiliteitsbeleid voorstellen, dat drastisch het wagengebruik beperkt ten voordele van het openbaar vervoer en de zachte transportmodi.
Vermijden dat de laatste grondreserves op het grondgebied van het gewest blindelings aan partners uit de private sectoren worden toevertrouwd, waardoor de Brusselse overheden er alle controle over verliezen.
Een project ontwikkelen dat het resultaat is van een evenwichtig en breed overleg en politieke arbitrage en waarin alle Brusselaars zich kunnen vinden. Het PIO voldoet aan geen enkele van deze voorwaarden. In het Brussels platform hebben we de wens uitgesproken dat de hele bevolking bij de toekomstplanning van haar stad zou worden betrokken, wat ons de beste manier lijkt om een heus stadsproject te ontwikkelen.

Moratorium PIO gevraagd

Enkele maanden voor de campagne van de gewestverkiezingen van 2009 vragen we de Brusselse regering niet langer blindelings te storten in een plan dat er geen is. En al zeker niet in de uitvoering van de erin vermelde uitrustingen.

De verkiezingen zijn een uitgelezen kans het debat rond het plan nu eens echt aan te zwengelen. Een debat dat de kiemen van een globale stadsvisie in zich draagt. Een stadsvisie die ook in zijn internationale aspecten op de noden van haar werknemers en inwoners is gebaseerd. Brussel heeft nood aan zo'n op een democratisch debat gestoelde stadsvisie. Daarom vragen we de regering een moratorium op het Plan Internationale Ontwikkeling in te stellen tot aan de gewestverkiezingen van 2009.