De participatievalkuilen volgens BRAL

De laatste jaren dringt het concept "bewonersparticipatie" door tot de Brusselse instituten. Maar op de weg naar een participatieve democratie liggen heel wat valkuilen. Sinds een tijdje hebben we in Brussel schepenen van participatie, inspraakambtenaren en Huizen van Participatie. Je hebt wijkadviesraden en experimenten met burgerparlementen of inspraakateliers.

Toont dit een gunstige evolutie aan van een loutere bestuurdersdemocratie naar een heuse participatieve democratie? Misschien. De vraag is of de overheid het meent. Participatieve democratie veronderstelt een andere rol van de overheid. Een overheid die de participatie regisseert en niet stuurt. Een overheid die voldoende openheid aan de dag legt voor ideeën die uit de basis opborrelen, zonder in populisme te vervallen. Maar ook een overheid die een duurzame visie naar voren durft brengen tijdens een open overleg met haar bewoners. Wat telt zijn de goede ideeën in het centrum van het debat. Als het kan met de blik op de lange termijn gericht. De valkuilen bij goed bedoelde participatie zijn legio.

Op basis van haar ervaringen in tal van pilootprojecten rond participatie, zitjes in de wijkraden (de vroegere PCGO's) van wijkcontracten en discussie met comités en actieve Brusselaars pende Bral een document bijeen rond valkuilen van participatie. Je kan het document hier downloaden.