BXL gaat viraal

Een boekentil. Zoals zoveel andere. In normale omstandigheden loop ik niet tropisch warm van dit verschijnsel. In heel het landschap van deeleconomie en burgerinitiatieven lijkt dit het minst relevante. Vooral interessant als lozingskanaal na de lenteschoonmaak. En als symboliek natuurlijk. Boekentillen komen op mij over als de kapelletjes van de deelreligie. Net als de Mariabeeldjes van onze grootouders herinneren ze ons aan ons waardenkader. Je groet ’s ochtends de boekentil en fietst verder.

Maar kijk, in Coronatijden verandert plots alles. Wanneer de overheid scholen en bibliotheken sluit, vallen mensen terug op kleinschalige bottom-up alternatieven om de geest van hun kinderen te verzetten en te voeden. Twee dagen na elkaar doe ik een offer aan de boekentil. Bij wijze van kaarsje voor de kapel laat ik strips achter, romans en een kinderencyclopedie. En twee dagen na elkaar is mijn aanbod de volgende dag al verdwenen. Aanvaard kennelijk. In dank aangenomen mag ik hopen.

Misschien was ik toch te streng voor het fenomeen ‘boekentil’? Misschien vervullen ze nog een andere functie, die ik eerst niet zag: die van een soort basisinfrastructuur van de collaboratieve commonseconomie. Bakens en verzamelpunten voor de groeiende groep commoners. Ingangspoorten waarlangs mensen aarzelend en voorzichtig de wondere wereld van delen en ruilen kunnen betreden.

Steek ook jouw licht eens op aan dit hedendaags kapelletje. Of geef zelf een lichtje door. Veel leesplezier! Opgelet: hou het veilig! Het virus kan nog 24 uur overgedragen worden op papier. Was goed je handen en wacht 24u om te lezen.

Piet Van Meerbeek