Brussel van onderuit, CitizenDev: De Green Canteen - waar passie voor koken en het lot van vrouwen samenkomen

De Green Canteen, waar passie voor koken en het lot van vrouwen samenkomen.

Het is eind februari 2020 en de sneeuw dwarrelt onophoudelijk neer over Brussel terwijl vier vrouwen druk in de weer zijn in een keuken onder de bureaus van de BGHM[1]. Er staan een paar grote kookpotten, roestvrijstalen bakken en Tupperwares boordevol groenten in allerlei kleuren.

Binnen een uur komt een groep van een vijftigtal personen toe om te genieten van de warme maaltijd die zij bereid hebben. Deze klanten komen hier tijdens hun studiedag lunchen. De tijd dringt dus en we mogen hen niet ophouden in hun strakke planning!

Caroline, Laurence, Mariam en Hélène hebben zich uiteraard al voorbereid. De boodschappen zijn reeds gedaan, net als het snijden en voorkoken van de ingrediënten. Vandaag leggen ze de laatste hand aan de maaltijd, maken ze het buffet klaar en zorgen ze voor de bediening.

Ze zijn het al gewend om koude maaltijden of soep klaar te maken of zelfs warme maaltijden voor kleinere groepen. Vandaag is het echter de eerste keer dat zo voor zoveel mensen eten bereiden. En hoewel de keuken die ze kunnen gebruiken ooit een professionele en goed uitgeruste keuken was, is ze nu eerder verouderd. Maar daardoor laten de vrouwen van de Green Canteen zich niet uit hun lood slaan.

Ze hebben wel andere, grotere obstakels moeten overwinnen in hun leven. Het zijn bovendien die moeilijke ervaringen die hen samenbrachten in dit hoopgevende project.

Stiekem dromen ze wel van een gerenoveerde, functionele keuken, maar onze heldinnen van de dag kunnen zich behelpen, zoals ze dat steeds gedaan hebben. Hun voorbereidingen moeten om twaalf uur klaar zijn, daar zorgen ze wel voor!

Producten van hier, smaken van elders

Lachend en met een guitige blik in de ogen kondigen ze het menu aan voor vandaag: Pondutouille, Yassatouille en zoetigheden als dessert. Ze lachen bij de verbaasde blikken als mensen die namen horen.

Pondu en Yassa zijn traditionele Congolese en Senegalese recepten, waar ze een Bel-gi-sche toets (zeggen ze duidelijk articulerend) aan hebben toegevoegd. Vandaar het achtervoegsel ‘-touille’, zoals in ratatouille. Ze wilden namelijk zorgen voor een mix tussen de smaken van daar en de producten van hier, om een link te leggen tussen hun land van oorsprong en hun gastland.

Caroline, Laurence, Mariam, Hélène en de andere vrouwen van de Green Canteen kwamen in België toe in moeilijke omstandigheden. Ze hebben beslist om hun krachten te bundelen rond hun gemeenschappelijke passie: koken. Zo vinden ze steun, houvast, maar verdienen ze ook een beetje geld.

Ze hopen dat ze het project geleidelijk aan professioneler kunnen aanpakken om er hun beroep van te maken. Zij werken in ieder geval heel hard om dat te bereiken.

Vandaag werpt hun werk zijn vruchten af; de trots en tevredenheid is op hun gezicht te lezen. De gasten staan versteld van de lokale en seizoensgebonden lekker gekruide groenten, de gouden kippenbouten en de culinaire ontdekkingen zoals maniokbladeren en kokosnotentaart.

Het is zo klaar als een klontje: de borden zijn leeg en iedereen is ontspannen, dankbaar en enthousiast. De Green Canteen heeft met haar exotische recepten op basis van lokale producten de gasten voor zich gewonnen.

Portret door Catherine Degryse

Lees hier de volledige publicatie.

[1] De Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij