Brussel van onderuit, CitizenDev: Yves, de 'MacGyver' van de Brabantwijk
Op het kruispunt van de Groenstraat en de Dupontstraat in Schaarbeek ligt het Wijklokaal. Het is een intergenerationele en multiculturele plek waar iedereen welkom is: de deur staat altijd open, letterlijk en figuurlijk. Iedere week worden er tal van activiteiten georganiseerd, zoals een kledingbeurs, schoolondersteuning of een Repair Café.
Yves, de MacGyver van de Brabantwijk
Op het kruispunt van de Groenstraat en de Dupontstraat in Schaarbeek ligt het Wijklokaal. Het is een intergenerationele en multiculturele plek waar iedereen welkom is: de deur staat altijd open, letterlijk en figuurlijk. Iedere week worden er tal van activiteiten georganiseerd, zoals een kledingbeurs, schoolondersteuning of een Repair Café.
Doe-het-zelver Yves wordt in de Brabantwijk erkend voor zijn handigheid: problemen met het sanitair of de verf hebben voor hem geen geheimen. Hij heeft bovendien al meerdere personen geholpen: “Ik kom vaak mensen tegen op straat bij wie ik al ben gaan klussen. We babbelen even, zo heb ik veel contact.” Na een ontmoeting met Andréa, die bij CitizenDev werkt, raakte hij betrokken bij het Wijklokaal. Aanvankelijk had hij geen idee in welke staat het was: “Ik dacht dat het in orde was. Maar nadat ik het bezocht, heb ik voorgesteld om werken uit te voeren.” Hij heeft zijn vaardigheden ten dienste gesteld van het project door twee maanden lang het pand op te knappen: “Ik zat alleen thuis en dus kwam ik met mijn caddie en al mijn gereedschap, ik werkte heel de dag en dan ging ik naar huis. Dat was leuk.”
Yves trekt zijn plan. Zijn atypische levensloop werd gekenmerkt door veranderingen en unieke ervaringen: een stage in Zweden, werken in een bedrijf voor lasdraad, chauffeur voor het Koninklijk Paleis in Brussel, daarna buschauffeur voor kinderen van scholen uit de wijk en hier en daar vrijwilligerswerk. Hij kwam wat obstakels tegen op zijn pad, maar daar legt Yves zich niet bij neer. Hij is de eerste om de handen uit de mouwen te steken en ziet het glas halfvol: “Ik zie altijd het positieve.” Hij is altijd blijven doorgaan en heeft zijn kansen gegrepen, onder andere via de ontmoetingen die hij deed.
Yves is met pensioen en schenkt zijn vrije tijd aan het Lokaal. “Wat mij motiveert, is dat ik me nuttig kan maken. Ik onderhoud ook contacten, kan een babbeltje slaan en heb iets omhanden. Als ik niets te doen heb en thuis opgesloten zit, kan ik niet bijdragen. Ik heb 47 jaar gewerkt, ik woon alleen en het Lokaal, dat geeft me een doel.” Voor het Lokaal was Yves al betrokken bij de wijk. Hij is niet alleen de ‘Repair Café-man’, zoals M’Feddal zegt, een ander actief lid van het project, maar heeft ook groene vingers, die hij voor de gemeenschappelijke wijkmoestuin aan het werk heeft gezet: “Toen ik toekwam in de gemeente had ik contact met een dame die werkt bij Soleil du Nord. Zij vroeg me of ik gewassen wilde telen. Ik had thuis zelf een moestuin, dus ik wil vooral tonen aan anderen hoe ze eraan moeten beginnen.”
Voor hem is de band met de mensen essentieel en het Lokaal is dé plek voor ontmoetingen en wederzijdse verrijking: “Ik ben graag onder de mensen. Dat is voor mij het belangrijkste en ik krijg veel terug van hen. Het echte probleem dat hij graag wil verhelpen, is dat het project niet zou blijven bestaan: “Wat ik wil bijdragen, is dat het project permanent wordt, want wat zouden wij doen als het stopt?”
Portret door Montaine Kayaert, Romane Marchal en Lucie Roba, studenten van Université Saint-Louis-Bruxelles
Lees hier de volledige publicatie.