Super Terram fotoverslag

27/10/2022
Preview DSC00022.JPG
Preview DSC00046.JPG
Preview DSC00120.JPG
Preview DSC00134.JPG
Preview DSC00122.JPG
Preview DSC00137.JPG
Preview PXL_20221021_123347627_MM.jpg
Preview PXL_20221021_141252476.MP_MM.jpg
Preview IMG_5578.JPG
Preview PXL_20221021_105715106_MM.jpg
Preview PXL_20221021_150749558.jpg
Preview PXL_20221021_153031192_MM.jpg
Preview PXL_20221021_145806597_MM.jpg
Preview PXL_20221021_153207889.MP_MM_liggend.jpg

Vrijdag 21/10 konden de deelnemers van de rondetafel van SuperTerram niet enkel genieten van lekker eten. De namiddag was ook een vruchtbare bodem voor uitwisselingen tussen administraties, burgers, organisaties en bedrijven.

Foto's: : Valerianne Poidevin, BRAL

Vrijdag 21/10 konden de deelnemers van de rondetafel van SuperTerram niet enkel genieten van lekker eten. De namiddag was ook een vruchtbare bodem voor uitwisselingen tussen administraties, burgers, organisaties en bedrijven.

Er waren presentaties over de bodem van onder andere het Super Terram-team, Brussel Leefmilieu en Plant en Houtgoed. Er was een tentoonstelling met de waarnemingen vanop Schaarbeek Vorming waar we bijleerden dat de aanwezigheid van marters en eikelmuizen een teken zijn van een wilde site. Want van zodra er teveel “domestieke” dieren te vinden zijn zoals honden en katten, pakken de marters en eikelmuizen hun biezen.

Wanneer zat jij voor het laatste met je vingers in de grond?

Wanneer heb jij voor het laatst de aarde aangeraakt? Met die vraag trok Kinch de straat op in het noorden van Brussel rond Schaarbeek Vorming. Van die antwoorden maakte hij een podcast, “Soil Stories”. Deze podcast is nog een work in progress dus niet verschieten als binnenkort ook jij deze vraag onder de neus krijgt. Toen Kinch de vraag stelde aan de zaal, kreeg hij ook hier heel verschillende antwoorden: “gisteren”, “drie weken geleden” en zelfs “nog nooit”!

Gelukkig was daar Jolein die in de derde tafel een apocalyptisch voorbeeld had voorbereid. Ze had geredde aarde en brieven uit de toekomst meegebracht, om de verbeeldingsoefening zo realistisch mogelijk te maken: “Wat als de bodemcrisis erger is dan we nu denken?”

In een andere tafel zaten de planners aan een tijdslijn: hoe ziet een ontwikkelingsproject er gewoonlijk uit? En hoe zou het beter kunnen om de waarde van de bodem in rekening te brengen? De aanwezigen kwamen uit alle hoeken van Brussel en kwamen verbazend genoeg tot dezelfde conclusie: de doeners moeten meezitten aan de denktafel en tijdens het proces moeten denkers en doeners goed contact houden met elkaar. Iets om te onthouden voor het vervolg!

Bedankt aan alle deelnemers, zij hebben deze dag  voor ons gemaakt! We gaan met groot enthousiasme een vervolg breien aan het eerste deel van dit Innoviris CoCreateverhaal. Because we are digging it!

Lees ook