Bralopinie: Gezocht: rijker volk

Het Brussels Gewest heeft het niet breed. En het vreest echt in de puree te zullen zitten na toekomstige institutionele hervormingen. Het is bang dat het zelfbedruipender zal moeten zijn. Wat betekent dat het veel meer geld zou moeten halen uit zijn belastingen op personen of bedrijven.

Iedereen weet dat de inkomsten via personenbelasting niet hoog zijn. De gemiddelde Brusselaar is niet bepaald kapitaalkrachtig. Over een regionalisering van de vennootschapsbelasting, nochtans een maatregel die wél de Brusselse kas zou spekken, bestaat momenteel geen eensgezindheid.

Conclusie van onze minister-president in een parlementaire commissie van 16 februari 2011: “We moeten dringend rijker volk aantrekken. En hoe kunnen we dat doen? Door torens te bouwen! Want daar wonen ze graag in. En het bespaart plaats! Probleem opgelost.” (cfr. Il faut être à la fois capable de garder notre rang économique […], de garder une capacité financière et fiscale par de nouveaux habitants, qui pourraient avoir des revenus fiscaux plus élevés et s'installer dans des tours, dixit Charles Picqué, 16.02.2011).

In plaats van zwaar in te zetten op het aantrekken van nieuwe rijken zien wij meer heil in het structureel rijker maken van de huidige bevolking. Maar dat vergt overleg, hervormingen, een transversaal beleid etc.…en dat is te veel gedoe blijkbaar. Dat blijkt opnieuw uit onze analyse van de plannen voor het Vlaams Strategisch Gebied rond Brussel (VSGB).

Willen we Brussel aangenaam en leefbaar houden, dan is het inperken van de werkloosheid en het verkleinen van de sociale kloof van crucialer belang. Als we daar niet aan werken, zullen de zo gegeerde ‘gegoeden’ trouwens opnieuw wegvluchten. Fancy penthouse of niet.

Tegelijkertijd zet onze minister-president met dergelijke uitspraken de poorten opnieuw wagenwijd open voor een nieuwe golf van speculatie: de torenprojecten vallen met bosjes uit de lucht: Wetstraat, Zuidwijk, de Kanaalzone, ... Met de negatieve gevolgen vandien: het stadsweefsel wordt vernietigd, bewoners leven in onzekerheid en het erfgoed verdwijnt. En dan zwijgen we nog over de torenhoge leegstand van kantoren.

Waar we wél nood aan hebben is een coherent én eenduidig beleid op vlak van huisvesting, planning, werkgelegenheid en mobiliteit. En dat over de gewestgrenzen heen. In plaats van te focussen op torens als oplossing verwachten we een bredere en geintegreerde visie op de ontwikkeling van het gewest en zijn hinterland.

Sarah Hollander
Voorzitster Bral