Artikels

Thema

Foto: Paula Bouffioux

Matongé heeft heel veel in zijn mars. Een aantal collectieven richt daarom een monument op in Matongé. Ze krijgen de steun van BRAL, vertegenwoordigd door de onweerstaanbare Kinch.

Zoveel mensen, zoveel dromen

Het monument bezingt de kwaliteiten van de mensen uit Matongé en hun dromen voor de wijk. In ons project CitizenDev hebben bewonersgroepen getoond dat ze welzijn kunnen creëren voor de gemeenschap. De buurt staat klaar om de wijkontwikkeling in handen te nemen. Het monument is het resultaat van cocreatie en dus viert het ook de samenwerking tussen de bewoners, bezoekers en commerçanten uit de wijk.

Het bestaat uit een expositie van foto’s (fotografen: Paula Bouffioux en Marie Lhoir) genaamd “Matongé, des visages porteurs de rêves”, een video-installatie en een sculptuur.  Dit vormt een mobiel geheel, gemaakt door de vzw Gilbard. Wabela Mansia (Abel), deelnemer aan ons project in Matongé en schrijnwerker van opleiding, helpt met het realiseren van de structuur van het monument in de publieke ruimte. Het monument zal een aantal weken te zien zijn op de rotonde van de galerij in Matongé. Daarna verhuist het van plek.

Het standbeeld is gemaakt door collectief Monument en de kunstenaars Rhode Makoumbou en Marc Somville. Het symboliseert de diversiteit en troeven van Matongé.

Een definitieve naam heeft het monument nog niet. Help jij meezoeken naar een naam? Vul hier jouw suggestie in voor maart 2020!

Met een groot feest vol van liefde voor Matongé zullen we het monument inhuldigen. De exacte datum houden we nog even geheim. Wat zeker is, is dat we zorgen voor een toffe ambiance, met spoken word van de jongeren van Ponts XL en met plaatjes van Radio Publik (een nieuw collectief ‘Radio Communautaire Afro-subsaharienne à Bruxelles’. Dit is een onafhankelijke en participatieve webradio gemaakt  voor en door burgers. De schepen van Cultuur van Elsene, Ken Ndiaye, zal een toespraak houden. En natuurlijk volgt er een lekker hapje en een drankje!

Het monument is de apotheose van het actieonderzoek CitizenDev in Matongé.

CitizenDev kreeg steun van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, via Innoviris, in het kader van Co-Create 2016.

BRAL was op 6 en 7 februari in Parijs. Met een twintigtal Brusselaars verkenden we la ville de demain. Het was leuk maar we gingen natuurlijk niet voor ons plezier naar Parijs. Er kwam véél informatie op ons af. We laten het even bezinken, zodat we met de deelnemers een grondige analyse kunnen maken.

Hier zijn alvast de foto’s van Kinch als proevertje. Deelnemer en fotograaf Guy Bourgeois schreef zijn indrukken al neer op zijn blog.

Wist je trouwens dat je ons ook via Instagram en Facebook kan volgen?

Sinds het autosalon krijg je reclame na reclame op je afgevuurd om je te doen dromen en verlangen over nieuwe voertuigen.

Zou het niet rationeel en moreel verantwoord zijn als de overheid autoreclame zou reguleren? Kan je dit nog langer uitstellen terwijl luchtvervuiling je gezondheid schaadt, de klimaat-noodtoestand wordt afgeroepen en de veiligheid van actieve weggebruikers (voetgangers, fietsers,…) in gevaar is?

16 organisaties zetten hun schouders onder de campagne Boycott Autosalon. BRAL trekt van het eerste uur mee aan de kar. We roepen je op om onze petitie te tekenen.

Wat vragen we?

We vragen aan de bevoegde autoriteiten om de promotie van auto’s te reguleren.

  • Het einddoel is om alle reclame voor auto's af te schaffen.
  • Een eerste stap is om reclame te verbieden voor voertuigen met een te hoge uitstoot van schadelijke stoffen, een te hoog gewicht, en een vermogen, snelheid en vorm die gevaarlijk is voor andere weggebruikers.

Deze petitie wil auto’s niet verbieden. De auto heeft onmiskenbaar nut in specifieke situaties. Maar de buitensporige promotie van het autogebruik heeft zijn grenzen bereikt. De ernstige gevolgen ervan voor het individu en de samenleving zijn niet te ontkennen.

Waarom?

Het spreekt voor zich dat het aantal auto’s sterk moet verminderen om de schadelijke gevolgen te bestrijden. Dit vergt ingrijpende aanpassingen, sterke alternatieven en een politieke heroriëntatie.
Deze versnelling hoger is moeilijk te bedenken en uit te voeren zolang een permanente reclamehype onze collectieve verbeelding bombardeert. De eerste stap is daarom een mentaliteitswijziging, om het probleem te reguleren bij de bron. Pas dan zal de auto opnieuw zijn rechtmatige plaats krijgen: een instrument ten dienste van de maatschappij, en niet andersom.

Als onderdeel van de #BoycottAutosalon-actie roepen we je op om onze petitie te tekenen die een einde vraagt aan de reclame op auto's.

Een eerste serie aan richtplannen van aanleg zijn in openbaar onderzoek. Net als in onze PADspecial 1 geven we je opnieuw onze algemene aanbevelingen en bespreken we de PADDEN ook elk apart.  

De richtplannen van aanleg zijn zeer belangrijke plannen voor Brussel. Ze zullen het uitzicht van een aantal plekken voor jaren bepalen. The stakes are high. Laat ons jou inspireren om te reageren!

Een lage-emissiezone (LEZ) is een noodzakelijk instrument voor steden om de gezondheid van hun burgers te kunnen beschermen. Niet meer, maar ook niet minder.

Door Tim Cassiers van BRAL, Laurien Spruyt van Bond Beter Leefmilieu en Joeri Thijs van Greenpeace

Je kan onze opinie ook lezen op VRT NWS.

 “De lage-emissiezone is niet sociaal.” “Een LEZ brengt ons niet dichter bij een groenere stad.” “Een LEZ helpt enkel de auto-industrie, want het dwingt mensen nieuwe wagens te kopen.” De lage-emissiezone kreeg het hard te verduren deze week, bijvoorbeeld in het opiniestuk van Anneleen Kenis in De Standaard (19/2).

Laten we een paar dingen rechtzetten. Het is niet zo dat we vandaag een enkele mobiliteitsmaatregel kiezen en het daar dan maar tot 2050 mee moeten doen. Ja, we hebben beter openbaar vervoer nodig. Hoe sneller, hoe liever. Bij schone trams en bussen die stipt rijden is iedereen gebaat. We willen minder auto’s in de stad. Een terrasje doen in de uitlaatgassen is allesbehalve gezellig, niemand laat kinderen graag buitenspelen terwijl de ene na de andere auto voorbij racet.

Als we niks doen, blijft de uitstoot van giftige stikstofdioxiden en roetdeeltjes door de oudste en meest vervuilende wagens op onze gezondheid wegen, blijft de luchtkwaliteit in zes op de tien Belgische scholen zorgwekkend tot problematisch en sterven nog steeds 10.000 Belgen vroegtijdig door vuile lucht, elk jaar opnieuw. 

Gezondheid stadsbewoner beschermen

Er werden de voorbije jaren meer dan 70.000 studies uitgevoerd naar de gezondheidseffecten van luchtkwaliteit. Voor fijnstof is er geen veilige drempelwaarde waaronder geen gezondheidseffecten optreden. En het is net hier dat de lage-emissiezones wel degelijk een verschil maken: in tal van buitenlandse steden die de maatregel invoerden - en dat zijn er ondertussen al meer dan tweehonderd - is bewezen dat het dieselroet gevoelig afneemt, met 20 tot zelfs 60 procent. Dieselroet is de soort fijnstof die het meeste schade toebrengt aan de gezondheid en sterk gelinkt is met een hoger risico op kanker. Een lage-emissiezone zorgt dus wel degelijk voor gezondere lucht. 

Als we niks doen, sterven nog steeds 10.000 Belgen vroegtijdig door vuile lucht, elk jaar opnieuw

Daarnaast leidt een LEZ die op de juiste manier georganiseerd wordt, ook tot minder uitstoot van giftige stikstofdioxide, in Madrid en Londen daalde de NO2 met respectievelijk 32 en 36 procent. De eerste voorlopige resultaten in Antwerpen bevestigen alvast de buitenlandse bevindingen. De push naar de vergroening van de automarkt is ook nodig, als opstapje om de klimaatdoelstellingen voor transport te halen. Uit onderzoek bleek al meerdere keren dat  we om de klimaatdoelstellingen te halen beide moeten doen: minder wagens, maar ook schonere wagens.

Begin er maar eens aan, als stad de gezondheid van je inwoners beschermen. Steden en gemeenten hebben weinig te zeggen over fiscaliteit, productregulering of de financiering van De Lijn. Met de LEZ hebben ze wel een middel om luchtvervuiling tegen te gaan, om de meest vervuilende auto’s die roet in de lucht komen pompen buiten te houden. Ook wie in de stad woont, heeft recht op schone lucht. 

Geen wonderoplossing

Wil dit zeggen de LEZ de grote wonderoplossing is waarna niets meer moet gebeuren? Dat nu ook niet. En dat zien we ook overal in de praktijk: steden in heel Europa nemen tegelijk een resem andere maatregelen. Gent voerde ook een circulatieplan in. Brussel werkt aan een zonale heffing, Parijs legt grote fietsboulevards aan. Oslo voert een consequent beleid dat een daling tot nul (!) verkeersdoden vorig jaar opleverde. De verandering is wel degelijk ingezet. Het aandeel van de auto daalt. Het aantal gezinnen in steden dat een auto bezit, neemt af. Neem dat allemaal samen, en je krijgt een heel ander beeld: de LEZ als instrument om de de wagens die er wel nog rondrijden, te vergroenen. 

Ook wie in de stad woont, heeft recht op schone lucht

Met voldoende flankerend beleid kan dit bovendien zonder de sociaal meest kwetsbaren te treffen. Zo voorziet Gent bijvoorbeeld een premie tot 1.500 euro om je oude dieselwagen weg te doen, subsidies voor elektrische deelwagens en taxicheques voor gezinnen met een beperkt inkomen. Het is aan de regionale overheid om daarnaast ook een kwalitatief openbaar vervoer uit te werken, zodat mensen zich in de stad nog steeds vlot kunnen verplaatsen. De Vlaamse regering moet op dat vlak drastisch het roer omgooien, want regionale vervoersregio’s met povere budgetten zullen mensen niet ‘uit de auto verleiden’. 

Is de LEZ de heilige graal die al onze mobiliteitsproblemen gaat oplossen? Neen. Maar brengt het ons dichter bij gezonde lucht en minder slachtoffers door luchtvervuiling? Absoluut. Tijd dus om dit instrument te omarmen, want terwijl we erover discussiëren wordt de lucht er niet schoner op.

58 middenveldorganisaties roepen de politiek op om haast te maken met de federale regeringsvorming. Nieuwe verkiezingen zullen de kaarten niet beter leggen. Geef ons een regering die de leiding neemt.

Een ingekorte versie van deze open brief verscheen op woensdag 26 februari in De Standaard en ook in Knack

276 dagen na de verkiezingen is er nog steeds geen federale regering. En toch draait onze samenleving voort. Schijnbaar. Hebben we dan eigenlijk wel een federale regering nodig? Ons antwoord is duidelijk: ja. En liever vandaag dan morgen.

In het bedrijfsleven of in het middenveld, zou de vraag "of er wel nood is aan een leidinggevende", op hoongelach onthaald worden. Om veerkrachtig en toekomstgericht te handelen en om noodzakelijke keuzes te maken heeft elk bedrijf of organisatie nood aan visionair leiderschap. In de samenleving is dat niet anders.

De alledaagsheid en de waan van de dag razen verder, de kloven die voor ons liggen worden echter steeds dieper

De alledaagsheid en de waan van de dag razen verder, de kloven die voor ons liggen worden echter steeds dieper. De klimaatcrisis, globale ongelijkheid en het afbrokkelen van de democratie: we noemen er maar enkele. Deze nijpende uitdaging niet aanpakken op politiek niveau, zou getuigen van schuldig verzuim.

Ook minder ver van ons bed worden problemen tastbaarder. Lege brooddozen, schaamte, geen toegang tot zorg of een dak boven je hoofd: armoede is geen fraai beeld. Dit soort problemen vragen doortastend beleid. Een evenwichtig beleid waarin mens en planeet centraal staan, globaal én lokaal.

Gele hesjes en klimaatspijbelaars zijn objectieve bondgenoten. Sociale rechtvaardigheid gaat hand in hand met een gedegen klimaatbeleid. Een samenspel van economie, sociale rechtvaardigheid en zorg voor ons leefmilieu is geen utopie en minder veraf dan het lijkt. Sociale bewegingen nemen dit als kompas en ook de bedrijfswereld is aan boord: het Global Risk Report van het Wereld Economisch Forum in Davos erkent sociale ongelijkheid en klimaatcrisis als bedreigingen voor bedrijfsbelangen.

Dus ja, wij willen een federale regering. Omdat langer talmen geen optie is. Omdat we geloven in de democratie en het belang van een goede samenwerking tussen alle beleidsniveaus

Uit onderzoek blijkt dat er ook onder burgers meer consensus is dan je zou afleiden uit gepolariseerde debatten en het politieke steekspel uitgevochten in de media. 85% van de Belgen beschouwt de klimaatcrisis als een probleem dat dringend aangepakt moet worden, 72% van de Belgen is voorstander van een verlaging van belasting op arbeid en een verhoging van het belasten van inkomsten uit kapitaal, milieuvervuiling en de hoogste inkomens, 68% wil dat België vluchtelingen helpt. De bezorgdheden van de mensen zijn aan beide kanten van de taalgrens dezelfde.

Dus ja, wij willen een federale regering. Omdat langer talmen geen optie is. Omdat we geloven in de democratie en het belang van een goede samenwerking tussen alle beleidsniveaus. Omdat wij voluit willen gaan voor een samenleving waarin we op een volwassen manier discussiëren over fundamentele keuzes en over welke richting we met onze samenleving uit willen. We willen opnieuw de goesting verbeelden om onze democratie te laten werken. Want de grootste vijand van democratie is apathie en die wordt met de dag groter. In een gezonde democratie voedt een veelheid van stemmen het debat. Een gezonde democratie wordt niet enkel vormgegeven op verkiezingsdag. Maar dag in dag uit opnieuw, door burgers, journalisten, bedrijfsleiders en kunstenaars maar evenzeer door belangenverenigingen en bewegingen: het middenveld. Door mensen die durven in dialoog te gaan over waar we met onze samenleving naartoe willen. Die ondanks alle polarisering focussen op wat ons bindt.

In een gezonde democratie werkt ook de regering aan beleid dat verbindt, durft de regering moeilijke beslissingen nemen in het algemeen belang en communiceert hier bovendien transparant over. In een gezonde democratie, tonen regeringsleiders de rechtvaardigheid van hun beleid aan. Want als burgers weten dat de lusten en lasten billijk verdeeld zijn, is er een groot draagvlak. Wij kijken dan ook naar de politiek verantwoordelijken om hun cruciale rol hierin op te nemen, de politique politicienne te overstijgen en te gaan voor gefundeerd en toekomstgericht beleid.

Het is wel degelijk vijf voor twaalf. Het begrotingstekort liep op tot 12 miljard. We zijn nog steeds niet hersteld van de diepe duik in het rood in 2008 om de banken te redden

Wij verwachten níet dat er snel-snel een regering in elkaar gehaspeld wordt. Wij verwachten wél dat de urgentie een regeringsvorming voortstuwt. Want hoewel alles klaarblijkelijk voortdraait in onze samenleving, is het wel degelijk vijf voor twaalf. Het begrotingstekort liep op tot 12 miljard. We zijn nog steeds niet hersteld van de diepe duik in het rood in 2008 om de banken te redden.

De continue besparingslogica die nadien volgde zette vooral druk op sociale uitgaven. Ons sociale zekerheidssysteem wordt sindsdien expliciet in vraag gesteld, terwijl dit net één van dé redenen is dat er in België minder ongelijkheid is dan in andere landen wereldwijd.

De Belgische klimaatstrategie 2050 is beschamend.

En hoewel enkele Parlementsleden zich fors uitspraken tegen flagrante vormen van haatspraak, missen we leiders in ons land die het voortouw hierin nemen, rust brengen en consequent de grenzen van een respectvol debat afbakenen.

Het goede nieuws is: er is een kompas. Sinds 2015 wijzen de Sustainable Development Goals de richting naar wereldwijde duurzame ontwikkeling. Daadkracht is nodig om ze te realiseren. Europa zet met de European Green Deal de koers in van de verwezenlijking van het Akkoord van Parijs, het komt er nu op aan dit waar te maken. Met de Global Green New Deal rijkt UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) voorstellen aan voor de financiering van duurzame ontwikkeling voor iedereen. De OESO wil tegen eind november 2020 een akkoord bereiken over maatregelen tegen belastingontwijking die wereldwijd maar liefst 100 miljard dollar aan belastinginkomsten kunnen opbrengen. Ook wij hebben een regering nodig die een beleid voert dat ons meeneemt in de richting die dit kompas aanwijst.

Wij verwachten niet dat er een antwoord komt op alle particuliere bekommernissen en verwachtingen. Wij verwachten wél dat er rond een aantal cruciale uitdagingen een coherent beleidsverhaal uitgetekend wordt. Over partijgrenzen heen. Een verhaal dat aantoont dat België, hoe klein ons land ook is, geen schrik heeft om het om het heft in handen te nemen en hierbij mens en planeet centraal stelt.

De goesting van ons is er om hiertoe bij te dragen, over de taalgrens heen. Het politieke landschap en de uitdagingen zijn complex, maar wij, Belgen, Vlamingen, Walen, Brusselaars en Duitstaligen samen, kunnen dit. Wij weten dit, omdat burgers, bedrijven, middenveldorganisaties hier elke dag mee aan de slag gaan, dag in dag uit.

Beste politici, wij zijn klaar, waar wachten jullie op om de handen in elkaar te slaan? Opnieuw verkiezingen zullen de kaarten niet makkelijker leggen

Beste politici, wij zijn klaar, waar wachten jullie op om de handen in elkaar te slaan? Opnieuw verkiezingen zullen de kaarten niet makkelijker leggen. Geef ons een regering die de lead neemt, waarmee wij in dialoog kunnen gaan, overeenstemming vinden en botsen. Want net dat is wat zo ongelooflijk krachtig is aan onze samenleving: hou de democratie levend, dat is de énige manier om veerkrachtig en innovatief uitdagingen het hoofd te bieden. Toon ons dat het kan. Hiervoor hebben we jullie gekozen.

Ondertekenaars

Els Hertogen (Directeur) - 11.11.11, Valerie Del re (Directeur) - Greenpeace,  Peter Wouters (Voorzitter) - Beweging.net, Yves Aerts (Directeur) - çavaria, Guido Helsen (Ondervoorzitter) en Bart De Ruysscher (Algemeen Directeur) - Christelijke Mutaliteit, Eva Brumagne (Directeur) - Femma, Paul Callewaert (Algemeen Secretaris) - Socialistische Mutualiteiten, Marc Leemans (Voorzitter) - ACV-CSC, Caroline Copers (Algemeen Secretaris) - Vlaams ABVV, Danny Jacobs (Directeur) - BBl, Charlotte Vandycke (Directeur) - Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Landry Mawungu (Directeur) - Minderhedenforum, David de Vaal (Algemeen Coördinator) - Netwerk tegen Armoede, Jos Geysels (Voorzitter & Minister van Staat) - Decceniumdoelen, Zanna  Vanrenterghem (Coördinator) - Climate Express, Kati Verstrepen (Voorzitter) - Liga voor Mensenrechten, Magda De Meyer (Voorzitter) - Nederlandstalige Vrouwenraad,  Eva Smets (Directeur) - Oxfam België, Lieve Herijgers (Directeur) - Broederlijk Delen, André Kiekens (Directeur) - We Social Movements, Jan Baeck (Voorzitter) - Verenigde Verenigingen, Anniek Gavriilakis (Directeur) - Bond Zonder Naam, Frans Schotte (Algemeen Voorzitter) - Gezinsbond, Vincent Volckaert (Algemeen Directeur) - Join for Water, Annuschka Vandewalle (Algemeen Secretaris) - FOS, Wim Deceuckeleire (Directeur) - Viva Salud, Alexandra Roumans (Algemeen Directeur) - Liberale Vrouwen, Ri De Ridder (Voorzitter) - Dokters Van De Wereld, Regine Debrabandere (Directeur) - Plan België, Anke Steenwegen (Bestuurder) - Youca, Dave Van Meel (Vicevoorzitter) - Klimaatcoalitie, An Teyssen (Directeur) - Artsen Zonder Vakantie, Ikrame Kastit (Cocoördinator) - Uit De Marge, Antoine Lebrun (CEO) - WWF, Didier Vanderslycke (Directeur) - Orbit vzw, Eva Vereecke (Directeur) - De Ambrassade, Ludo De Brabander (Woordvoerder) - Vrede vzw, Hendrik Delaruelle (Algemeen Directeur) - Vlaams Welzijnsverbond, Mark Desoete (Secretaris-Coördinator) - OKRA, Wim Verlinde (Algemeen Voorzitter) - KWB, Johan Tourné (Nationaal Secretaris) - Samana, Koen De Mesmaeker (Algemeen Directeur) - Internationaal Comité, Michel Vandendriessche (Gedelegeerd-Bestuurder) - Pasar, Martin De Loose (Directeur) - Neos VZW, Alexandra Smarandescu (Voorzitter) - Vlaamse Jeugdraad, Jan Wyckaert (Directeur) - Rikolto, Vanya Verschoore (Coördinator) - Arbeid en Milieu, Anuna De Wever (Co-organisatrice) - Youth for Climate, Jan Vannoppen (Directeur) - Velt, Tom Lootens (Voorzitter) - BRAL vzw, stadsbeweging voor Brussel, Hans Versteden (Coördinator) - Aardewerk, Barbara Janssens (Coördinator) - Netwerk Bewust Verbruiken, Dirk Masquillier (Voorzitter) - Samenlevingsopbouw, Margot Cloet (Gedelegeerd bestuurder) - Zorgnet-Icuro, Sophie Beyers (Nationaal verantwoordelijke) -  VFG vzw, Corry Maes (Nationaal verantwoordelijke) - S-PLUS vzw, Lilith Roggemans (Nationaal verantwoordelijke) - VIVA-SVV vzw, Waut Hespel (Nationaal verantwoordelijke) - JOETZ vzw, Ellen De Boeck (Directeur) - De Federatie

Vandaag in België slapen er nog altijd duizenden mensen op straat. Duizenden mensen kunnen hun huur niet betalen. Duizenden wonen in ongezonde of te kleine woningen en duizenden anderen zijn bang om geen degelijke huisvesting te vinden. Mensen voelen zich vaak alleen geconfronteerd met woonproblemen. Ze schamen zich voor hun situatie, hoewel dit een collectief probleem is. Sluit je aan en mobiliseer voor het recht op wonen!

Huisvesting is een basisrecht en wij eisen dat het als zodanig wordt erkend. Huisvesting moet worden gezien als één van de pijlers van de sociale zekerheid, naast gezondheidzorg en onderwijs. De vermarkting van onze woonplaatsen ontneemt ons dit recht. Wij willen dit recht verdedigen. Sluit je aan en mobiliseer voor het recht op wonen!

Een nationale alliantie van verenigingen en collectieven die actief zijn in de gezondheidszorg, de strijd tegen de armoede, het recht op de stad en het recht op huisvesting slaan de handen in elkaar. Sluit je aan en mobiliseer op 28 maart 2020.

Corona update:

We trekken niet meer de straat op gezien de corona-maatregelen. Maar je kan wel nog actie voeren! Bereid een kleine interventie voor (een foto, bordje, tekst, video, spandoek op het raam enz.) en deel het in de Belgian Housing Action Day-groep op Facebook!

BRAL gelooft in een stad waar het goed is om te leven. “Het recht op wonen primeert op het recht op privé-eigendom.”, staat in onze visie. Wie basisbehoeften vermarkt, schaadt onze beschaving. We onderschrijven dan ook de 6 eisen van het platform:

  • meer inspraak,
  • meer sociale woningen,
  • geen leegstand meer,
  • solidaire en ecologische plattelands- en stadsontwikkeling,
  • meer omkadering van de huurprijzen en
  • een waardig onderkomen voor iedereen.

Met onder andere ook nog:

RBDH - BBRoW / Rassemblement Bruxellois pour le Droit à l'Habitat, Inter-Environnement Bruxelles (IEB), Brussels Platform Armoede, Ligue des droits humains, Toestand, FéBUL - BFUH / Fédération Bruxelloise Unie pour le Logement, Hôtel Flambeau, 123, Une Maison en Plus, Bruxelles Laïque

Deze mobilisatie kadert in de internationale oproep voor een actiedag voor het recht op huisvesting op 28 maart 2020!
Meer info > http://www.housing-action-day.be/nl

BRAL had een interview met Arbeid & Milieu over onze luchtkwaliteitswerking. Hieronder vind je het artikel integraal. Je kan het ook lezen op de website van Arbeid & Milieu.

INTERVIEW BRAL – CITIZENS ACTION BRUSSELS

Thijs Calu, 3 maart 2020

BRAL - de Brusselse stadsbeweging die ijvert voor een duurzaam Brussel - koos er in 2014 voor om ‘Citizen Action Brussels’ toe te voegen als tagline. Net die tagline is voor ons de reden om het verhaal van BRAL te vertellen. Want in al hun acties en activiteiten worden burgers op een of andere manier betrokken. Op die manier houdt alles wat BRAL doet ook rekening met de Brusselse mens in de straat.

“We zijn een klassieke lobby-organisatie, maar we leunen daarbij heel sterk op groepen en collectieven die actief zijn in de stad”, zegt Tim Cassiers, stafmedewerker luchtkwaliteit en mobiliteit bij BRAL. “Bij alles wat we organiseren betrekken we onze leden, collectieven en/ of burgergroepen. We hebben per thema een aantal vaste groepen waar we op kunnen terugvallen: er is een team rond mobiliteit, rond stedenbouw, rond cocreatie, …” 

 “Die betrokkenheid zit ook ingebed in onze structuur: onze raad van bestuur bestaat ook uit onafhankelijke burgers, net als de Algemene Vergadering waarin onze leden bepalen waar we met BRAL op inzetten.”, vertelt Liévin Chemin, stafmedewerker luchtkwaliteit en mobiliteit bij BRAL. 

“We vinden het heel belangrijk om in te zetten op community-building. Als we bijvoorbeeld samenwerken met een bewonersgroep, willen we ook dat ze zich echt eigenaar voelen van de acties die we samen uitwerken”. 

CITIZEN SCIENCE

Die betrokkenheid van de lokale gemeenschap komt ook tot uiting in een van de thema’s waar BRAL hard op inzet: de Brusselse luchtkwaliteit. “We zijn geëvolueerd van een organisatie die heel erg inzette op de technische oplossingen, rond voornamelijk het mobiliteitsprobleem, naar een organisatie die zoekt naar het ‘waarom’ van al die maatregelen. Op zich maak je niemand warm met technische oplossingen, maar wel met een verhaal waar iedereen kan achter staan. Het gaat over onze gezondheid. Daarom willen we de auto-dominantie naar beneden, en verdedigen we een instrument als de zonale heffing. Het feit dat we daarmee kunnen vermijden dat onze kinderen aan astma gaan lijden, overtuigt zoveel meer dan een verhaal van cijfers over de geprojecteerde daling van mobiliteitsstromen of de gemiddelde fijnstofconcentraties  over het hele gewest”, vertelt Tim. “En zo maken we de stad nog aangenamer om te wonen ook.”

Een van de thema’s waar BRAL hard op inzet is de Brusselse luchtkwaliteit. “We zijn geëvolueerd van een organisatie die heel erg inzette op de technische oplossingen, rond voornamelijk het mobiliteitsprobleem, naar een organisatie die zoekt naar het ‘waarom’ van al die maatregelen. Op zich maak je niemand warm met technische oplossingen, maar wel met een verhaal waar iedereen kan achter staan. Het gaat over onze gezondheid." - Foto: © Bart Dewaele

Om het thema echt bij de mensen te brengen begon BRAL met Aircasters, een citizen science-project: individuele metingen van de luchtkwaliteit door de burgers zelf.

Liévin: “Op die manier meten de mensen de luchtkwaliteit in hun eigen straat en omgeving, de lucht die ze zelf dag in dag uit inademen. Zo’n verhaal slaat aan: plots willen duizenden mensen hun luchtkwaliteit meten. Op basis van die metingen creëer je een grote betrokkenheid en beginnen mensen zelf zaken op te zoeken. Zo ontwikkelde zich een verhaal over hoe en waarom we de stad willen veranderen. Een verhaal dat vertrekt vanuit storytelling, en niet vanuit droge cijfers. Op een gegeven moment zagen we dat het gemeenteplein in Molenbeek bezet werd door honderden kinderen met hun gezinnen en leerkracht die schonere lucht willen. Voor die momenten doen we het. Je merkt nu ook dat burgercollectieven dat plan gaan verdedigen in het publieke debat, dat vind ik een ongelooflijke verwezenlijking.”

“Ons citizen-science project, waarbij mensen de lucht die ze zelf dag in dag uit inademen meten, sloeg aan.Op basis van die metingen creëer je een grote betrokkenheid” Liévin Chemin, stafmedewerker luchtkwaliteit en mobiliteit

(Bekijk hier enkele filmpjes met getuigenissen van deelnemers aan het Aircasting project.)

Dat de metingen en het debat dat eruit volgde ook resultaat had op het terrein is wel duidelijk. “We zagen dat de Lage Emissie Zone (LEZ) werd uitgebreid naar het ganse gewestelijk grondgebied en dat het debat rond de woonstraten oplaaide.”, zegt Liévin. “In sommige gemeenten kregen we ook een breed en diep debat over de luchtkwaliteit en mobiliteit. En het werd een centraal thema in de recente gemeenteraadsverkiezingen, over de partijgrenzen heen. Dat was 4 jaar geleden ondenkbaar.”, vult Tim aan. 

KANSENGROEPEN BETREKKEN

Mensen die samenkomen om rond oplossingen te denken voor milieuproblemen, worden vaak in de hoek van de meer gegoede middenklasse gezet. Maar BRAL waakt erover dat ook kansengroepen betrokken worden. “In onze burgercollectieven of groepen van mensen die samenkomen om een bepaalde activiteit te organiseren of om over een bepaald onderwerp te praten zitten steeds mensen met heel diverse achtergronden: werklozen, studenten, medewerkers van Europese instellingen, gepensioneerden, … . Doordat je die diversiteit hebt leer je ook veel meer. De inbreng van andere standpunten zorgt ervoor dat we een heel representatieve boodschap kunnen brengen.”, vertelt Tim.

“Zo zorgen we ook voor meer wederzijds begrip”, vult Liévin aan. “De individuele metingen zeggen zoveel meer dan een paar globale cijfers over Brussel. Zo ervaart het profiel van de typische white collar, de hoogopgeleide werkende, een piek aan blootstelling op het moment dat hij naar het werk gaat, met de fiets bijvoorbeeld. En ‘s avonds bij het naar huis gaan terug een piek. Terwijl mensen die bezig zijn met het eind van de maand te halen veel meer blootstelling te verwerken krijgen, omdat ze bijvoorbeeld door de kostprijs van een woning gedwongen worden om in meer ongezonde buurten te wonen en vaker buiten zijn om bijvoorbeeld boodschappen te doen of hun kinderen naar school te brengen. Door die profielen naast elkaar te zetten delen mensen hun ervaringen en kunnen ze zich veel beter inleven in de situatie van een ander. Het doet mensen ook meer stilstaan bij hun gedrag. Mensen die de auto nemen gaan erover nadenken dat ze daarmee eigenlijk ook anderen schaden, doordat ze het linken aan de blootstelling van de ander. Vanuit die storytelling merken we dat mensen met verschillende profielen elkaar gaan verdedigen en hun strijd voor een schonere lucht zo versterken.”

‘In onze burgercollectieven werken we steeds met mensen met heel diverse achtergronden: werklozen, studenten, gepensioneerden, … . Door die diversiteit leer je ook veel meer. De inbreng van andere standpunten zorgt ervoor dat we een heel representatieve boodschap kunnen brengen” Tim Cassiers, stafmedewerker luchtkwaliteit en mobiliteit

STADSDEMOCRATIE

Het probleem van luchtvervuiling komt bij mensen in armoede nog bovenop een heel aantal andere gezondheidsproblemen, zoals een suiker- en vetrijk dieet, stress, geluid en slechte huisvesting.  “Ze hebben niet de luxe om in een ruim en goed verlucht appartement te wonen, en wonen doorgaans in de meest vervuilde wijken.”, vertelt Tim. “Akkoord, luchtkwaliteit is niet altijd hun eerste zorg. Dat kan ook niet, als je bezig bent met overleven. Maar ik ben nog niemand uit die wijken tegengekomen die het ok vindt om in vervuilde lucht te wonen. Het feit dat deze mensen vaak veel meer aan slechte lucht worden blootgesteld, draagt ook nog eens bij aan de sociale uitsluiting en de sociale onrechtvaardigheid. Het is dus van cruciaal belang dat we hen ook betrekken.”.

Om de kansengroepen te betrekken doet BRAL een beroep op externe partners. Zo werken ze vaak samen met wijkwerkers, de medische huizen en met bijvoorbeeld Buurtwinkel Anneessens als sociale cohesie-plek.
“Het is belangrijk dat we contact en vertrouwen opbouwen, en daarvoor hebben we die partners nodig. Het betrekken van die groepen gebeurt met wisselend succes, maar we werken aan een aantal projecten waarbij we dit nog meer willen proberen, samen met eerste lijn wijkwerkers of zelfs vrijwillige “community-organizers”, aldus Liévin. 

“We zijn ook gestart met een aantal projecten rond cocreatie: zo is er in de Matongé en de Zuidelijke Vijfhoek een traject opgestart om met bewoners aan sociale en infrastructurele wijk-ontwikkeling te doen. Die diversiteit van stemmen is daar heel belangrijk: we willen dat ze invloed hebben op de stadsvernieuwers, die met een heel technische bril kijken, maar soms te weinig aan de noden en troeven van de bewoners denken. Door het opzetten van een model van stadsdemocratie zorgen we mee voor een stad die voor zoveel mogelijk mensen een betere toekomst biedt.”, besluit Tim. 

Interview: Thijs Calu, educatief medewerker Arbeid & Milieu

Luchtvervuiling treft sociaal kwetsbare mensen het hardst

Dit blijkt uit een studie van de onderzoeksgroep Interface Demography aan de VUB. De groep onderzoekt het effect van de leefomgeving op gezondheid en sterfte in Brussel. In een policy brief roepen de onderzoekers beleidsmakers op om samen te werken, te focussen op de bron van de vervuiling en de bevolking te informeren over de gezondheidsrisico’s.

BRAL, stadsbeweging voor Brussel, is peter van het onderzoek. Tim Cassiers, medewerker luchtkwaliteit reageert.

“Nog te weinig Brusselaars weten welk effect slechte lucht op hun gezondheid heeft. Het gaat nog niet genoeg over de ongelijkheid in de effecten van luchtkwaliteit. Tijdens onze burgermetingen de voorbije jaren stelden we herhaaldelijk vast dat niet iedereen op dezelfde manier blootgesteld is aan slechte lucht. Er is een groot verschil tussen de bijvoorbeeld de pendelaar -die twee grote teugen binnenkrijgt tijdens de dagelijkse verplaatsing tussen thuis en werk- en de alleenstaande centrumbewoner –die de hele dag lang slechte lucht inademt tijdens alle dagelijkse korte verplaatsingen. Deze studie onderbouwt deze ongelijkheid wetenschappelijk.

We stellen vast dat het gebrek aan kennis over deze ongelijkheid het politieke debat rond ambitieuze milieu-gezondheidsmaatregelen vaak doet verzanden. Kille politiek-electorale en economische berekeningen duwen het belang van de volksgezondheid naar het achterplan. Cui bono? Deze studie toont nochtans glashelder aan dat de focus moet liggen op de gezonde stad en de weldadige effecten van een betere luchtkwaliteit voor allen.”

Het onderzoek geeft ook goede suggesties. Meer informatie is urgent en noodzakelijk, net als samenwerkingen tussen beleidsniveaus en –domeinen. BRAL roept alle politici - beleidsmakers, maar evengoed parlements- en gemeenteraadsleden, ongeacht hun politieke kleur of taalrol - op om deze beleidsaanbevelingen ter harte te nemen.

--------

De policy brief met een kort verslag van de resultaten vindt u in de bijlage.

BRAL en Interface Demography organiseren op 27 maart een BRALcafé om de resultaten van het onderzoek toe te lichten en om het debat open te trekken naar praktijkwerkers in de gezondheidssector. Meer informatie vind je hier.

Contact:
* BRAL: Tim Cassiers, medewerker luchtkwaliteit, tim@bral.brussels, 0476 449 223
* Interface Demography: Charlotte Noël, PhD-student VUB, charlotte.noel@vub.be, 02 614 81 32